Blanche marie-watervallen en stage in Pikin Slee

Blanche Marie-watervallen en stage in Pikin Slee

Zo, het is alweer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen, maar bij deze dan! Bedankt nog voor alle mailtjes die ik van mensen ontvangen heb! Altijd leuk om berichten van thuis te krijgen :) Het is nu inmiddels drie weken geleden dat ik met een grote groep stagiaires van de Hanze naar de Blanche Marie-vallen geweest ben. Nu ben ik net terug (vrijdag teruggevlogen) van een week in Pikin Slee (een Marron(bosneger)dorp in het binnenland) waar we zowel op trip zijn geweest, als een observerende stage van drie dagen gelopen hebben. Ik heb, zoals je kunt lezen, weer veel te vertellen, dus ga er lekker zitten voor een lang verhaal!!

Blanche Marie-vallen
Drie weken geleden zijn we naar de Blanche Marie watervallen geweest. De reis ging met de bus via Nickerie, daar overstappen in een snelle boot, richting Apoera. Hier hebben we twee nachten overnacht en geslapen in onze hangmatten! Nog steeds erg leuk om te doen! Daar aangekomen waren we erg moe van de reis, maar hebben we toch even gegeten en een kleine wandeling gemaakt door het dorp. De lucht is zo helder dat je super veel sterren kunt zien in het binnenland, dat is altijd erg mooi! Fem en ik zijn ’s avonds ook even gaan zwemmen ik het pikkedonker, maar op dit een goed idee was,…? We waren van tevoren gewaarschuwd dat er veel piranha’s zouden zitten in het water waar we zouden gaan zwemmen… Toch hebben we onze angsten overwonnen en hebben een korte maar leuke avondzwem gehad!
De volgende dag zijn we een dagtrip naar Blanche Marie gaan maken. We zijn met jeeps erna toe gereden, wat op zich zelf al erg de moeite waard was. Het oerwoud blijft echt heel erg mooi, ook al hebben we het nu al tal van keren gezien.
Op Blanche Marie aangekomen was onze eerste indruk dat het echt een heel mooi gebied was met mooie kreken en bomen. De wandeling naar de grote watervallen was kort en daar aangekomen viel helaas de waterval een beetje tegen. Omdat het nu het grote droge seizoen is was er weinig water, dus minder spektakel. Ondanks een kleine teleurstelling was het toch erg mooi, hebben we lekker kunnen zwemmen en zijn onze ruggen weer goed los-gemasseerd door het water. Wel werd ik op een gegeven moment gestoken door een beest op mijn vinger en mijn voorhoofd. De plekken zwollen binnen de kortste keren zo erg op dat ik mijn vinger niet meer kon buigen! Ik was bang dat ik een erge allergische reactie had, maar ik kon er op dat moment niet veel aan doen. Uiteindelijk is het na 2 uur gelukkig weer net zo snel weggetrokken als dat het opkwam.
Terug in Apoera hebben we nog lekker gegeten en ’s avonds heb ik bij het kampvuur nog lange gesprekken met Fem gevoerd. Al met al een zeer geslaagde trip, ondanks de kleine tegenvaller bij de vallen zelf.

Pikin Slee
Onze trip met studenten van verschillende plekken in NL, begon op vrijdag 21-11 in de ochtend met een lange busreis van ongeveer 4,5uur, richting het stuwmeer van Suriname. Hier hebben we geluncht en moesten we overstappen in een boot waar we nog eens 3 uur in gezeten hebben. Het uitzicht vanuit de boot over de rivier en de verschillende Marrondorpjes was prachtig. Daar aangekomen traden we het terrein op van Pacentia, oftewel geduldigheid. Het was een mooi groot huis, met een enorme tuin, direct aan de rivier, wat we later omdoopten tot ons privé zwembad.
Vrijdag avond
Dorpsfeest voor een overledene. We hebben gekeken naar de verschillende dansen en liederen die de bewoners uitvoerden, ook hebben we stiekem een beetje meegedanst. In de Marrondorpen hebben ze het gebruik dat er, wanneer iemand komt te overlijden er feest in het dorp is, tot de dag van het begraven. Dit doen ze om de overledene een waardig en vreugdig afscheid te geven. Op de dag van de begrafenis mogen de mensen rouwen en eindigt de periode van feesten.
Zaterdag
- wandeling door het dorp. Erg indrukwekkend om voor het eerst in zo’n primitief dorp rond te wandelen. Nog steeds heb ik niet het gevoel dat het ‘echt’ is wat ik gezien heb. De kleine hutjes, de vele kinderen en de half ontblootte lijven zijn toch dingen die moeilijk te bevatten zijn in onze luxe levens in Nederland. Verder: zie foto’s.
- houtsnijwerk en meubels gezien. Het dorp Pikin Slee staat bekend om zijn vele kunstenaars (Rastamannen) die houten meubels maken. Erg mooi, maar erg duur als je ze naar Nederland wil laten vervoeren. Verder: zie foto’s.
- nieuw museum gezien, houtsnijwerk uit marrondorpen. Aangezien Pikin Slee zo bekend staat om zijn kunstenaars, heeft een stichting uit Nederland (volgens mij het Tropenmuseum in Amsterdam) een project opgestart om een museum met Marron-kunst in Pikin Slee neer te zetten. Hier zijn ze druk mee bezig, maar ik kon al wel zien dat het een mooi museum zou gaan worden.
- begrafenis meegemaakt. We mochten, wel te verstaan op een afstandje, de begrafenis van de overleden vrouw meemaken. Hier gaat ook een heel ritueel aan vooraf, waarbij de vrouwen en de mannen strikt gescheiden moesten blijven (wij dus ook). Na veel tranen bij de dorpsvrouwen werd de kist in een korjaal (langwerpige boot) getild en naar de begraafplaats vervoerd waar alleen mannen mogen komen.
- ’s avonds het ‘Maffiaspel’ gespeelt, erg goed bevallen bij deze groep!!


Zondag was onze laatste ochtend met de groep op Pikin Slee. Daarom hebben ’s ochtends lekker gechillt en de groep uitgezwaaid. Zijn we even naar de school gelopen om een brief af te gegeven, toen we erachter kwamen dat er maandag sportdag voor de leerlingen was!

Maandag stonden we om half 7 op en om kwart voor 8 waren we op school aanwezig. We werden voorgesteld aan de leerkrachten. Ze hebben nog niet eerder stagiaires gehad, dus was het ook voor hun een speciale gelegenheid. De sportdag werd op het veld gehouden. In een hele chaotische situatie (ze zijn hier geen organisatorische talenten) hebben de verschillende klassen de volgende onderdelen gedaan: Touwtrekken, voetballen, estafette en softbal. Evelien en ik hebben zelfs meegesotfbalt! Hierna waren we zo moe dus gingen we naar huis om te zwemmen!

Dinsdag was het de Onafhankelijkheidsdag van Suriname. Op deze dag is iedereen vrij, zo ook de 3 jongemannen die aan het museum werken en ook bij ons op Pacentia verbleven. Zij wilden op deze vrije dag wel een stuk met opns gaan wandelen om ons de opmgeving te laten zien. We zijn daarom met een boot naar Botopasi gevaren. Hier hebben we even rondgelopen en alvast het vliegveld bewonderd waarvan we vrijdag zouden gaan vliegen. Vanuit daar zijn we via het oerwoud en verschillende dorpjes teruggelopen naar Pikin Slee. De wandeleing duurde ongeveer 2,5 uur en was zeker de moeite waard! We hebben onderweg een hele dikke dode spin en in een kreek onze eerste waterslang gezien!

Woensdag was onze eerste echte observatiedag. We zijn begonnen bij de kleuters en hebben op deze dag 4 van de 8 klassen geobserveerd. Het verbaasdste ons om te zien dat de school zoveel materialen en goed meubilair had! Wij gingen ervan uit dat de school niet veel materialen zou hebben, aangezien het een binnenlandse school is, maar het was zelfs een ‘rijkere’ school dat de school waar wij in de stad stage lopen! Ook had deze school eindelijk gedifferentieerd (leerlingen werken op eigen niveau) materiaal, wat we nog niet eerder in Suriname gezien hebben. De leerkrachten waren voornamelijk jonge mensen die voor een paar jaar in het binnenland les moeten geven, voordat ze terug naar de stad trekken en daar vast werk gaan zoeken. De mensen waren erg vriendelijk en leken geïnteresseerd in onze komst.

De tweede- en laatste observatiedag was donderdag. We zijn in de klassen 3, 4 en 5 gaan kijken en hebben vrij lang met de directeur gepraat over het onderwijs in het binnenland. Erg interessant voor ons, maar niet voor jullie denk ik ;). Als afsluiting hebben we de Hokey Pokey aan de 5de klas aangeleerd. Ze waren dol enthousiast, aangezien ze normaal eigenlijk alleen gelovige liederen krijgen aangeleerd (het is een RoomsKatholieke school). ’s Avonds hadden de jongens die ook bij ons verbleven een afscheidfeestje voor ons georganiseerd! We kregen een fles bier en op de BBQ werd kaaimanvlees klaargemaakt! We hebben het gegeten en het was echt erg lekker. Het smaakte erg naar kip en ook een beetje naar spare-ribs!

Vrijdag gingen we terug naar huis. Dit maal zijn we gaan vliegen in een 21-persoons vliegtuigje! Erg spannend, mooie vlucht, goed uitzicht en lekker snel terug (3/4 uur vliegen). Zie filmpje!

Ohw ja, voordat ik het vergeet te vertellen,… We hebben natuurlijk elke dag gebaad (gezwommen), maar wat ik sinds ik hier ben ook ongeveer elke dag doen is: lezen! Volgens mij ben ik inmiddels met mijn 5de boek bezig!! Wie had dat nu ooit gedacht? Ik in ieder geval niet.

Zo dit waren tot nu toe weer even mijn belevenissen hier in Suriname! Ik moet nog drie weekjes stage lopen (tot de kerstvakantie) en dan zit de stage erop. Ik ga dan nog even ontspannen kerst en oude & nieuw vieren en daarna nog een klein weekje naar Tobago van Trinidad & Tobago. Ik zie er heel erg naar uit, maar vind het ook jammer dat ik niet met de feestdagen thuis ben. Ik wens jullie allemaal alvast een fijne Sinterklaas en Kerst!! Voor oud & nieuw zet ik er in ieder geval wel weer een berichtje op!

Liefs, Anne